Կատվին Կարսեր
Թե տանեցոնց դուրը ինչու չէր գալիս միջանցքի հատակը՝ չգիտեմ: Մի շաբաթ գլուխս տարան, թե հատակը փոխիր, պա՜ռկետ են ուզում: Ինչքան որ լեզվի ճարտարություն ունեի, ինչքան որ շինարարական գիտելիքներ ունեի ու փիլիսոփայական միտք, գործի դրեցի, որ էս ժողովրդին համոզեմ, որ մեր հին հատակը լավ հատակ է, ծայրահեղ դեպքում կարելի է ներկել: Վերջը խաբեցի, այսինքն եկանք համաձայնության, նե՛րկում էմ: Գնացի ներկ առա ու անմիջապես գործի անցա, քանի դեռ չեն փոշմանել:Մեր միջանցքը երկարությամբ վեց մետր է: Հատակի կեսից շատը ներկեցի, թողեցի մի արահետ, որ մինչև ներկը չորանալը կարելի լիներ գնալ գալ: Գործս վերջացրեցի, ինքս ինձնից գոհ՝ եկա նստեցի ու հեռուստացուից եմ նայում: Կատուն ըստ իր սովորության, թռավ նստեց ուսիս: երբ էդ կատուն նստում է ուսիս, հոգնում է անընդհատ նույն ուսիս նստել, մեկընդմեջ մի ուսիցս տեղափոխվում դեպի մյուսը: Վե՛րջը, ամեն ինչ սովորականի նման: Միայն մի հանգամանք իմ ուշադրությունը գրավեց. Զգում եմ, որ էս կատվի թաթերը կպչում են վերնաշապիկիս: Նայեմ տեսնեմ ի՛նչ, ուսերս ներկի մեջ կորած, անկախ ինձանից վեր թռա: Կ...