Պեպսի-կոլայի գենը
Սովետական միության ոսկե դարն էր, յոթանասունական թվականներն էին, արտասահմանից շատ հայեր էին գալիս Հայաստան շրջակայության: Շատերը գնում էին Ջերմուկ հանգստանալու: Այդ եկողներին երբեմն հաջողվում էր իրենց հետ բերել մի քանի շիշ «Պեպսի կոլա», հաճախ էին խոսում այդ մասին ու տարբեր դեպքեր էին պատմում: Ահա նման մի պատմություն. Մի տղա Ջերմուկում հանգստանալիս ծանոթացել էր մեկի հետ, որը ապրում էր մի արտասահմանցու հարևանությամբ և տեսել էր նրանց բալկոնում դատարկ Պեպսի-կոլայի շշեր: Այդ տղայի մասին ասում էին թե նա մի ծանոթ ունի, որը իր աչքով է տեսել մեկին, ով պեպսի-կոլա խմողի հետ զրուցել է: Այդպիսիները, ինչպիսին պատմության հերոսն է, բավականին «պրիստիժնի» մարդիկ էին համարվում, եթե սովորական մարդիկ միայն արտասահմանյան կինոներում էին տեսնում Պեպսի-կոլա, ապա նրանք իրենց աչքերով էին տեսել մարդկանց, ովքեր Պեպսի-կոլա էին խմել: Էդ հիմա է որ խանութներում լիքը Պեպսի-կոլա է, են ժամանակ դժվար էր: Էն ժամանակներում մենակ արտասահմանցի հարևաններ ունեցողներն էին տեսնում Պեպսի-կոլա իսկ արտասահմանցի հյուրի հարևանությամբ ա...